اى اهل حرم! مير و علمدار نيامد...

وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای / خوش به حال لب اصغر که تو سقا شده‏اى

آب از هیبت عباسى تو مى‏لرزد / بى عصا آمده‏اى حضرت موسى شده‏اى

به سجود آمده‏اى یا که عمودت زده‏اند / یا خجالت زده‏اى وه که چه زیبا شده‏اى

یا اخا گفتى و ناگه کمرم درد گرفت / کمر خم شده را غرق تماشا شده‏اى

منم و داغ تو و این کمر بشکسته/ تویى و ضربه‏اى و فرق ز هم وا شده‏اى

سعى بسیار مکن تا که ز جا برخیزى / اندکی فکر خودت باش ببین تا شده‏اى

مانده‏ام با تن پاشیده‏ات آخر چه کنم؟ / اى علمدار حرم مثل معما شده‏اى

مادرت آمده یا مادر من آمده است؟ / با چنین حال به پاى چه کسى پا شده‏اى؟

تو و آن قد رشیدى که پر از طوبى بود / در شگفتم که در این قبر چرا جا شده‏اى

آبرخ وبلاگ لیلا حکیمیان...